surowość

surowość
-ci; f
(przepisów, prawa) rigidity, strictness; (klimatu) severity

z całą surowością — with severity

* * *
surowość
f.
1. (potraw, materiałów) rawness.
2. (osoby, przepisów) strictness; (wyroku, kary) harshness, strictness; (miny, twarzy) sternness; z całą surowością with all severity; z całą surowością prawa (ukarać) to the full extent of the law, with all severity of the law.
3. (wnętrza, stroju, budynku) austerity.
4. (klimatu, zimy) harshness, severity.
5. (losu, warunków życia) severity, austerity.

The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary. 2003.

Игры ⚽ Поможем написать курсовую

Look at other dictionaries:

  • surowość — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IVa, DCMc. surowośćści, blm, {{/stl 8}}{{stl 7}}od przym. surowy w zn. 1.: Surowość mięsa; w zn. 4.: Surowość wychowawcy, prawa; w zn. 6.: Surowość zimy; w zn. 7.: Surowość warunków życia. {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • surowość — ż V, DCMs. surowośćści, blm rzecz. od surowy a) w zn. 1: Surowość potraw. b) w zn. 2: Surowość cegieł, półfabrykatów. Surowość jedwabiu. c) w zn. 3: Surowość nauczyciela. Surowość prawa, regulaminu …   Słownik języka polskiego

  • ascetyzm — m IV, D. u, Ms. ascetyzmzmie, blm 1. «zasady i praktyki ascetów; surowość, wstrzemięźliwość, umartwianie się» Ascetyzm średniowieczny. 2. → ascetyka …   Słownik języka polskiego

  • dorycki — doryckiccy «odnoszący się do Dorów, jednego z trzech głównych szczepów w starożytnej Grecji» ∆ archit. Porządek dorycki «jeden z trzech klasycznych porządków architektonicznych, powstały w starożytnej Grecji w VII wieku p.n.e.; cechuje go… …   Słownik języka polskiego

  • kamienność — ż V, DCMs. kamiennośćści, blm rzecz. od kamienny (zwykle w zn. 2). przen. «nieruchomość, surowość» Kamienność rysów twarzy …   Słownik języka polskiego

  • łagodnieć — ndk III, łagodniećeję, łagodniećejesz, łagodniećej, łagodniećniał, łagodniećnieli «stawać się łagodnym, tracić surowość; tracić na sile, słabnąć» Rysy łagodniały. Wyraz twarzy łagodniał. Wiatr łagodniał …   Słownik języka polskiego

  • obostrzenie — n I 1. rzecz. od obostrzyć. 2. lm D. obostrzenierzeń «przepis, ustawa, posunięcie wzmagające surowość jakichś praw, zakazów itp.» Wprowadzić obostrzenia w przepisach drogowych …   Słownik języka polskiego

  • ojcowski — ojcowskiscy «dotyczący ojca mężczyzny mającego dzieci; właściwy ojcu» Dom ojcowski. Ojcowska miłość, czułość, dobroć, surowość, troskliwość, wola. Ojcowskie uczucia. po ojcowsku «w sposób właściwy ojcu, tak jak ojciec» Opiekować się kimś po… …   Słownik języka polskiego

  • ostrość — ż V, DCMs. ostrośćści, blm 1. «cecha tego, co jest ostre, bycie ostrym» Ostrość szlifu. przen. Ostrość rysów. 2. «siła, moc, z jaką przedmiot lub zjawisko fizyczne działa na zmysły ludzkie; intensywność, jaskrawość, przenikliwość» Abażur łagodził …   Słownik języka polskiego

  • purytanizm — m IV, D. u, Ms. purytanizmzmie, blm hist. «religijno polityczny ruch reformatorski w XVI i XVII w. w Anglii, domagający się oczyszczenia kościoła anglikańskiego z pozostałości katolicyzmu i przywrócenia mu czystości doktrynalnej; propagował… …   Słownik języka polskiego

  • rygoryzm — m IV, D. u, Ms. rygoryzmzmie, blm «ścisłe przestrzeganie pewnych zasad, przepisów, reguł; surowość, nieustępliwość w postępowaniu, działaniu» ‹z łac.› …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”